Mijn eerste stralen zon!

Op de onmogelijke tijd dat we in phong nha waren aangekomen, mochten we ook weer vertrekken! 4 uur uit bed. Dat vroeg opstaan zouden we af gaan schaffen... we waren wel lekker optijd op onze volgende bestemming: Hue. Wat mij betreft mag je zelf weten hoe je dat uit wilt spreken. Ons plan was te gaan chillen bij de hotspring. Dit werd vrijwel afgeraden door een medewerker van het hostel. De hotspring stinkt. Hij wist wel een leuke route om het oude hue te verkennen. Je schijnt hier ook wel geweest te moeten zijn 'an Unesco world heritage site'. Wij hadden geen idee, weinig verdiept in hue. Het enige dat wij wilden doen was de DMZ bezoeken. Dat tripje stond voor de volgende dag op t program. Terug naar het oude hue: we zijn eerst over de lokale markt gelopen, ja dat is altijd leuk! Geen westerling te bekennen. Vervolgens via de oude stadspoort binnengetreden in het echte centrum. Voor die poort stond een file van brommertjes. Na wat wandelen kwamen we aan bij de hotspot van hue; het oude keizerrijk. De citadel. Compleet verwoest door de Amerikanen. Omdat wij niet heel veel informatie tot ons hadden genomen over dit bijzondere terrein, waren we snel verveeld. En verdwaald... geen uitgang te vinden ! Dat resulteerde dan weer in hekken klimmen, dat was spannend!!! We kunnen bijna een boek schrijven; De avonturen van El en I . Toch maar naar dat stink bad ?? Ja doen we. dat stonk echt, daar was niets van gelogen! Savonds even deelgenomen aan de quiz in het hostel en vrienden gemaakt met een stel Denen. Meteen een goeie deal gesloten; we mochten met hen mee achterop naar Hoi An. Hierover later meer. Na nog wat poolen had ik het wel gezien. De volgende morgen moesten we er toch nog een dagje vroeg uit. Nou vooruit dan maar weer. 

De DMZ-trip

Even terug in de historie. Deze trip bracht ons naar het midden van het land. Daar waar Noord en Zuid Vietnam ooit gescheiden waren. Daar waar de meeste bommen zijn gevallen en daar waar velen schuilden in de tunnels. Het was opzich een interessante dag, maar we hebben wel meer in het busje gezeten dan dat we echt gezien hebben. De tunnels waren wel impressive. Dat was ook eigenlijk wel datgeen wat we graag wilden zien. Wat ik zo gek vond is dat de tunnels van binnen redelijk soft waren. Als een soort klei. Ik kon mijn nagels in de muren zetten. Maar meer bizar is natuurlijk het feit dat men hier gewoon heeft geleefd. Het is niets meer dan een smalle gang waar je gebukt doorheen moet met enkele inhammen van 1 bij 1,5. Daar zat je dan. Er zijn nooit mensen overleden in deze tunnels. Wel zijn er kinderen geboren. De tunnels bij Ho Chi Minh schijnen nog meer indruk te maken. Hier moet je namelijk af en toe kruipen. In deze tunnels zijn wel mensen overleden. Dat was ook wat ik me afvroeg: Hoe kan er nou altijd voldoende zuurstof zijn geweest? Nou dat kwam dus doordat de openingen/uigangen op verschillende levels zaten, waardoor er enigszins circulatie was. Bijzonder. Savonds konden we wel een biertje gebruiken en zijn we even het nachtleven van Hue gaan checken. Die dansende Vietnamezen zijn te gek hoor hee! En vergeet ook de westerse backpackers niet, die zijn nog veel gekker... De volgende morgen stond onze motor tour op het program naar Hoi An: Zullen we dan eindelijk zon zien????? 

Van HUE naar HOI AN : Top gear experience

Deze tocht schijnt dus heel bekend te zijn van topgear en moet je gedaan hebben. We werden door de jongens flink bang gemaakt want we zouden op van die dikke motoren gaan.... staan er smorgens 2 brommertjes klaar. Lachen gasten. Prima dit :) De backpacks gingen later de dag mee met de bus, wij kregen kaarten mee en gaan! Top geregeld. 10 am vertrokken. De tocht zag er ongeveer zo uit: Eerst door dorpjes/platteland (ik zat achterop en mocht elk kind een high five geven onderweg, die zagen nooit westerlingen denk ik) --> stukje grote weg (spannend!!) --> de bergen in, het echte top stuk. uuuuhm moesten we niet voor de bergen tanken?! Ja volgens mij werd ons dat verteld. Oke gaan we terug? We kunnen ook verder? Laten we terug gaan. Nee kom op. Oke uiteindelijk toch maar terug. Dat was fijn voor de innerlijke rust. Eenmaal in de bergen zagen we dus vooral wolken en mist. Hebben wij weer. Rijdt je op het mooiste stukje weg, zie je niets! Jammer, maar helaas. We hebben het evengoed gezellig! Na de bergen kwamen we in de grote stad en wat denk je?! Komt daar toch stiekem een zonnetje om de hoek kijken! Dat was maar even. Een zere kont en uren later (18 uur) kwamen we aan in Hoi An. Ik zei tegen Jacob: You don't want to be the last man in Hoi An... Dus dat waren we niet haha. 

Hee een zwembad! Lekker! We zaten onder het zand en stof na deze monstertocht dus dat was een prima idee! jongens over een half uurtje in het zwembad! (die jongens zijn over het algemeen trager dan wij, dus die hebben af en toe tijd nodig...) Was dat bad toch gewoon koud... Wat een tegenvaller... Snel onder de douche dan maar. Savonds nog wat biertjes genuttigd. Maar niet te gek. Hoi An zag er wel ontzettend leuk uit. Het is net Alkmaar! Een grachtje en daaraan kroegjes, erg gezellig! 

De volgende morgen zouden we de free bicycle tour joinen. Deze tour eindigde op het strand. Dat is top! We zouden 1 dag zon hebben in Hoi An. Daarna stond de regen weer op het menu. We werden wakker op een bloedhete dag, hoe fantastisch!! EINDELIJK!!! Dat tourtje was wel geinig, niet heel speciaal, net leuk. Eenmaal aangekomen bij het strand kwam de bewolking om de hoek kijken. Dit meen je... koude wind. Maar toch hield de zon het nog even met ons vol en hebben we even gelegen met zn allen. Toen het kouder begon te worden zijn we verkast naar een breakdance wedstrijd ergens aan het strand. Dat was super grappig om te zien! Savonds voor de verandering maar weer een paar biertjes gedaan. En richting dezelfde kroeg. Hier speelden ze gewoon elke avond dezelfde afspeellijst denk ik... We zijn 2 avonden geeindigd met Justin Bieber. En dan ook meteen 3 Justin songs. De Beliebers komen hier niets te kort! 

We hebben dus ons eerste mazzeldagje gehad. Deze dag werden we wakker met heel veel wind. Een soort van storm, net NL. Ellen zou me deze dag gaan verlaten.... Ik bleef nog. De Deense jongens namen me nog even onder hun hoede. We zijn overdag nog met de jongens meegeweest hun pakken passen. Dat is de trend hier, je pak op maat laten maken. Of een jurk in ons geval. Wel grappig om te zien. Al die vrouwen aan die jongens te trekken. El en ik vermaakten ons prima! Sexy mannen in pak :) smiddags ging Ellie echt. Dat was wel even jammer. 

Ik ben met de jongens de markt overgegaan. Toen gebeurde het: STORTEN, echt het goot van de lucht. Zo is Hoi an toch niet leuk?! We zijn ergens wat gaan eten en gaan kaarten. CAO LAO, wat een fantastisch gerecht!! Mijn favo's: Bun cha en Cao lao. Als je ooit hier bent: proberen! Er was happening in de stad want het was lantaarnfestival. Dat zal wel in het water vallen.... zeiknat gingen we toch nog maar ff kijken. De rivier was buiten zn oevers getreden en het lantaarnfestival was niet helemaal wat het zijn moest denk ik. Lekker terug en onder de douche! De volgende morgen was het weer zo'n gure dag. Ik ben lekker in bed blijven liggen toen de jongens voor de 100ste keer hun pak gingen passen. Dat zal wel ff duren (zoals alles met hen uren duurt. Ik ben ze op een gegeven moment maar girls gaan noemen. '' Hee girls are you ready?!'' Echt ongelofelijk die gasten. Ik was altijd als eerste klaar). We zouden eind van de middag met de nachtbus naar Nha Trang gaan. Nha Trang hadden we over kunnen slaan. Niets meer dan een hele grote stad met een strand. En met rotweer (zoals wij dat hadden) heb je er al helemaal niets te doen! Ik wilde zo graag naar de zon...... Echt, het werd tijd voor kleur! Heb een ticket geboekt naar Mui Ne. Ellen stuurde zonnige foto's dus dat moest goed zitten!

In Nha Trang heb ik me evengoed wel een dagje weten te vermaken. Denemarken ging naar het waterpark en ik ging de kerk bezoeken. Dus ik zat daar een beetje in mezelf. Hoor ik wat gerommel. Is er dus een uitvaart. Weetjewat ik blijf gewoon stil zitten, is hartstikke interessant, eens ervaren hoe dat hier gaat. Men komt binnenlopen met veel kabaal en nogal ongeorganiseerd, iedereen praat en zegt wat, chaos. Zoals Azie sowieso chaos is... De dienst zelf was opzich best wel te vergelijken met onze christelijke uitvaartdienst. Na de kerk ben ik nog wat vrouwen dingen gaan doen, beetje winkelen! En savonds wat flessen wijn kant gemaakt met mn Deense maten. Prima avond. 

Het was dinsdag morgen 26 januari. Ik nam de bus naar Mui Ne. Ik zou de jongens later weer meeten in Mui Ne. Zij gingen eerst nog naar Dalat. Ik kom aan in Mui Ne. HEET! Dit wilde ik! Mn spullen gedumpt en even gaan kijken bij het hostel waar Ellen had gezeten want dat was wel gezellig. Dus ik zit daar even een bordje springrolls weg te werken: Zie ik mijn brabantse vriendinnetje! Ze was er gewoon nog!! Dat was even een verrassing! Smiddags vertrok ze wel... Dus dat was alleen even bijkletsen voor een uurtje. Nu zouden we echt gedag zeggen. In Mui Ne is voor de rest weinig anders dan zon en strand. De opties die je verder hebt zijn watersporten. Zal ik me maar eens wagen aan iets nieuws dan?! Had weinig anders te doen dus hee, why not?! Ilona zou gaan kiten. Dat kost allemaal wat centen en tijd, maar waarom niet. Hoe cool zou het zijn als ik ooit kan kitesurfen. Is ook iets wat je in Nederland kan doen, dus mocht het echt leuk zijn... Ja dit was een prima plan. Contact gehad met een kiteschool en de volgende morgen begonnen mijn lessen! 

Dat is dus nog best een dingetje. Maar ik vermaakte me prima met mijn langharige leraar uit Cyprus. Heb 3 dagen les gehad (zou er vier doen, maar ik was zo verbrand na 2 dagen op het water dat mijn skin wel wat rust kon gebruiken... Valt niet tegenop te smeren zeg!) En jawel dag 3 stond ze hoor! Ik was zielsgelukkig :) 

Ondertussen ook weer herenigd met de Denen en toevallig waren er ook twee gasten mee waarmee ik op Halong Bay had gezeten, plus nog zo'n 10 Nederlanders ontmoet, jongens het was 1 groot feest daar! Mui Ne was gewoon heel fijn om even te zijn! VAKANTIE! 

Op zaterdag (na 4 dagen chillen en kiten) was het tijd om door te gaan. Ik nam eind van de dag de bus naar Saigon! (Ook wel Ho Chi Minh genoemd). 

Voor nu even genoeg geschreven. Had flink wat in te halen.

Ik zou graag meer schrijven, maar het was er even niet van gekomen. Eerst omdat ik het te gezellig had, vervolgens had ik vrij slechte wifi en de laatste week was ik goed ziek. Begin nu wat op te knappen gelukkig. Mn internet zal niet beter worden. Dus het kan even duren voor ik weer schrijf. We will see! Als ik een momentje vind ga ik graag verder!!  

Liefs! 

(Bevind me nu in de Filipijnen. Heel erg wennen.... Ben nog niet helemaal blij).