Een sprookje...

De zon heb ik nog steeds niet gezien tot zover. Ik wist wel dat het noorden wat fris zou zijn, maar naar het zuiden toe zou het beter moeten worden. Dat is nog niet gebeurt. 

Vanuit Hanoi waren we echt niet zomaar in Phong Nha. De eerste bus die kwam, die reed ons voorbij. Vervolgens gingen we een bus in, deze heeft ons denk ik 200m verder weer gedropt. Daarna mochten we in een klein bussie. De chauffeur had een flink zwaar voetje, het was pittig spannend met m. Na deze dodenrit kwamen we bij onze slaapbus. In deze bus mochten we blijven tot we er waren! Ook weer iets nieuws voor me. Vorige Azie tour nog nooit meegemaakt. Echt van die ligstoelen waar je maar op 1 positie in kunt liggen... Ik weet niet wat beter is, volgens mij kan je net zo goed een normale bus hebben waarbij je voeten omhoog kunnen en je rug omlaag. Dat scheelt in ieder geval een hoop geklauter! Ik heb de halve nacht het toilet geroken. Dit was niet mijn ritje... Maargoed om (de onmogelijke tijd van) 05.00 uur aangekomen. Gelukkig konden we snel een bedje in, fijn :) Ik ben dus nog steeds met Ellen uit Brabant op pad, Den Bosch om precies te zijn. Na nog wat extra uurtjes zouden we scooteren richting de caves. We wilden allebei graag de paradise cave zien. Nouja ik was aangestoken door Ellen want ik wist van het hele bestaan van die cave niet af! Ons was verteld dat het alleen maar rechtdoor was ........... Dus wij op die scooters, kun je je daar een voorstelling bij maken?? Eerst verkeerd gereden, vervolgens verkeerd gereden. De hele tijd rechtdoor is bij ons de hele tijd rechtdoor hoor. Nou toen kwam de grap van de eeuw: scootertje van i viel uit. En dat dan heel vaak. En toen kwam het moment dat de hele start het niet meer deed. Ojeee, 2 vrouwen en een scooter die niet meer normaal start midden in het regenwoud. TOP. Ik met m'n nog beschikbare verstand: EL we moeten omkeren!! Daar waren mannen!! Dat was bergaf, dus dat ging prima met een scooter die niet start. Hello can you help me? 3 Vietnamezen. Lopen je het liefst voorbij. Dus ik het geluid laten horen. Toen begrepen ze wat er was. En ze kregen hem weer lopende. Dit was allemaal al erg avontuurlijk. Dus voor we die grot eens gevonden hadden, hadden we er al een halve dag opzitten. Maar we zijn aangekomen, hoe fijn was dat gevoel!! Nou hup die grot in!! Dat was nog even wandelen en een flinke heuvel maar ook dat lukte. WAT EEN SPROOKJE! Ik heb nog nooit zoiets gezien. We waren allebei erg impressed. Deze grot is pas geleden ontdekt. (Ik dacht 2009) en nog maar enkele jaren open voor publiek. Wat een plaatje echt waar. Als het moest zou ik er uren op een bankje kunnen zitten. Helemaal voldaan kwamen we weer buiten. We hoefden echt niet nog een grot te bezoeken, dat kon alleen maar tegenvallen (plus dat we daar ook geen tijd voor hadden na onze heenreis). We kregen de aanrader om dezelfde weg terug te gaan, anders zouden we een gedeelte snelweg moeten passeren. Laten deze helden dat nou maar niet doen... En terug was een makkie want nu wisten we het wel! Enige angst was die scooter die het zou begeven. Maar dat deed hij niet!! Heelhuids teruggekomen. Alles wat op ons verlanglijste stond hadden we volbracht. We hebben vele dagen vroeg opgestaan, veel onderweg en op pad geweest, nu was het tijd voor vakantie en minder verplichtingen! En met dat gevoel zaten we savonds heerlijk te eten, het vakantiegevoel was daar!!